Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
hecâgû — (A. F.) [ ﻮﮔﺎﺠه ] hicveden, yeren … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
HECAGÛ — f. Nazım veya nesir yoluyla birinin aleyhinde bulunan. Birini zemmeden, bir kimseyi hicveden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük